Zondag 18 februari
1e zondag 40 dagentijd
Bijbellezing: Marcus 1: (9-)12-15
Voorganger: ds ds. F. van Helden

Op de eerste zondag in de 40-dagentijd lezen dat Jezus na zijn doop naar de woestijn ingaat. Zijn levenspad lijkt daarmee op  wat het volk Israël meemaakte bij de uittocht uit Egypte. Door het water de woestijn in.    Ze zijn bevrijd, maar daarmee   zitten ze nog niet op rozen.  Er wacht nog een tijd van hoe je je moet  aanpassen en concentreren om te leven  volgens Gods bedoeling.
De woestijn is de plek waar je uitgedaagd wordt, waar wilde dieren leven en waar je teruggeworpen wordt op jezelf.

Jezus  moet zich concentreren op van God van hem vraagt  . Jezus vertelt aan iedereen dat het koninkrijk van God dichtbij is en weggelegd is voor de kleinsten en minsten, voor wie nu niets oog.  Maar in de woestijn moet Jezus zich staande houden tegen de verleidingen van macht en rijkdom.

Die machten zijn overal om ons heen. In machten die de rijken laten profiteren en de armen arm houden, in machten die tegenhouden dat we radicaal overgaan op duurzaamheid en ook in machten in onszelf, die liever kiezen voor ons eigen hachje en veiligheid dan voor de minsten om ons heen.

Jezus vast. Jezus gaat met andere woorden in hongerstaking. Want vasten is ook letterlijk wat het is: hongeren en dorsten naar gerechtigheid (Mt. 5:6). Vasten is een daad van protest tegen het onrecht in de wereld. En honger is nooit gewoon.

Hoe ver durven wij te gaan?