Tijdens het afscheid van Peter Beuman als koster op 10 juni zong de muziekgroep hun versie van Peter Koelewijns Kom van dak af, Blijf van mijn kerk af
Hé
HÉÉÉ
HEEEEEE
Blijf van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Nee, nee, nee, nee, nee, nee
Van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Blijf van me kerk af, dit was de laatste keer
De Parochieraad wild’ een verbouwing of twee
Maar ’t was Peter die zei: nou dat lijkt me een nee,
Nu is het al mooi, ja wat wil je er mee
Dus Peter riep een jaar of twee
Blijf van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Nee, nee, nee, nee, nee, nee
Van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Blijf van me kerk af, dit was de laatste keer
En de stoelen die moeten weer worden verplaatst
En schuiven mag je dan niet, want de vloer gaat er aan
Maar ach daar liep ik, had het niet goed verstaan
Dus Peter riep niet voor ‘t laatst
Blijf van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Nee, nee, nee, nee, nee, nee
Van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Blijf van me kerk af, dit was de laatste keer
[saxsolo]
En na de bazaar moest de boel weer aan kant
Alle rotzooi moest weg en de vloer schoongebrand
We moesten poetsen, joh, zoals nergens in ‘t land
Want Peter riep weer van zijn kant:
Blijf van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Nee, nee, nee, nee, nee, nee
Van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Blijf van me kerk af, dit was de laatste keer
Maar ken je de regels, en je houdt je er aan
Dan is Peter je vriend, en biedt je heel erg veel aan
Een wijntje is fijn en zijn soep laat je niet staan
En Peter laat zich dan niet gaan:
Blijf van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Nee, nee, nee, nee, nee, nee
Van me kerk af, ‘k waarschuw niet meer
Blijf van me kerk af, dit was de laatste keer
dit was de laatste keer
dit was de laatste keer
dit was de laatste keer
dit was de laatste keer