Nog geen reacties

Verbindend vieren vraagt om vervolg

Hoe kun je in een gemeente als de onze verbindend vieren? Dat was de vraag die centraal stond tijdens de workshop Eredienst Creatief  dinsdag 11 juni in de Hofkerk. Verbindend vieren betekent dat je in een viering uit verschillende tradities put, bijv. dat een lied uit de bundel van Johannes de Heer klinkt naast een lied van Huub Oosterhuis.

Met een psalm in je hand

Ds. Jaap Overeem uit Stiens zette aan het begin van de avond de deelnemers,  bestaande uit o.a. organisten, lectoren, en gemeenteleden aan het werk. Zij liepen door de zaal met een Bijbeltekst  die als ze iemand tegenkwamen moesten zeggen. Gerda Mastemaker: “Ik vond het eerste workshop onderdeel boeiend en verrassend. Door psalmteksten tegen elkaar uit te spreken, kregen ze opeens meer betekenis, lading voor mij. Ik vond dat een confronterende, maar mooie ervaring. Het bevestigt voor mij ook dat de Psalmen tijdloos zijn, en dus altijd een plek in onze diensten verdienen.”

Voorkomen dat het stolt

Overeem noemde dat een liturgie in een viering kan soms ook sleets raken en ‘stollen’, zodat  je iets gewoon zegt of doet terwijl het je niet meer raakt. Hij legde uit, dat je elk viering vrij met liturgie mag omgaan, zolang het het Verhaal maar dient. En dat je daarbij mag putten uit meerdere kerkelijke tradities, en dat dit verrijkend kan zijn.  Maar er zijn ´piketpaaltjes´. Alles in de liturgie speelt zich af tussen de de verhalen uit de bijbel, de traditie, de cultuur  en contra.  Onder contra wordt verstaan de andere geluiden die klinken en de andere verwachtingen die mensen kunnen hebben van een viering.

Wordt vervolgd…

Overeem sloot de avond af met een aantal opmerkingen, tips en adviezen naar aanleiding van het beluisteren van een van onze vieringen via internet. Een van de tips was bijv. dat de viering wat vloeiender kan verlopen.

De avond was een goede aanzet voor gesprek, maar er was helaas te weinig tijd voor een uitwisseling van gedachten. Maar door de animo voor deze avond en de reacties, blijkt dat liturgie leeft in onze gemeente, en dat een vervolg wenselijk is.