Als ik zeg dat ik een christen ben,
dan roep ik niet: “Ik ben gered!”
Ik fluister: “Ik ben verdwaald!
Daarom kies ik deze weg.”
Als ik zeg dat ik een christen ben,
dan spreek ik niet met persoonlijke trots;
Ik beken dat ik struikel
en heb God nodig om mij te leiden.
Als ik zeg dat ik christen ben,
dan probeer ik niet om sterk te zijn;
Ik laat zien dat ik zwak ben
en bid om kracht om vol te houden.
Als ik zeg dat ik christen ben,
dan beroem ik me niet op succes;
Ik erken dat ik tekort schiet
en nooit de schuld kan afbetalen.
Als ik zeg dat ik een christen ben,
dan denk ik niet dat ik het beter weet;
Ik geef toe aan mijn verwarring
en vraag ootmoedig om onderricht.
Als ik zeg dat ik een christen ben,
dan beweer ik niet onberispelijk te zijn;
Mijn gebreken zijn maar al te zichtbaar,
maar God gelooft dat ik het waard ben.
Als ik zeg dat ik een christen ben,
dan voel ik steeds de pijnscheut;
Ik heb mijn deel aan hartezeer,
daarom zoek ik ook Zijn Naam.
Als ik zeg dat ik een christen ben,
dan wens ik niet te oordelen;
Ik heb geen recht van spreken,
ik weet alleen dat ik geliefd ben.
Copyright 1988 Carol Wimmer