Babs Gons roept in har gedicht ‘Doe het toch maar’ op om vol te houden, als wat je doet toch niet lijkt te helpen. Zo’n oproep gaat dieper dan ouderen in eenzaamheid, dan mensen die ‘klaar’ zijn met corona. Doe het toch maar raakt ook in de vezels van de discriminatie, racisme en onrecht. Tegelijk raakt het ook aan vertrouwen in God. In het bidden en god bestormen met je vragen. Zo volhoudend zullen we de hoop niet verliezen. Houd moed, heb lief. Doe het toch maar.

….

doe het toch maar
klim maar uit bed op die ochtenden dat
de vermoeidheid je hoop en ledematen lamlegt
ook als je denkt dat de wereld je niet lijkt op te merken
en nog minder zit te wachten
op jou en je verhalen
vertel ze toch maar
doe het gewoon
want ergens weet je
dat dit het enige is waardoor je
in vrede met jezelf en de wereld kan leven