“Wat maakt eenzaamheid tot zo’n hot item?” dat vroeg ik mij af tijdens de landelijke pastorale dag op 6 april in Woerden. Altijd is er wel eenzaamheid geweest. Maar het antwoord zit hem vooral in een veranderende en steeds individueler wordende samenleving. Anja Machielse die de dag opende, vertelde dat mensen nu minder opgroeien in vast gemeenschappen en steeds  vaker alleen hun pad moeten kiezen. Het alleen gaan bowlen was daar een voorbeeld van naar het boek gelijknamige boek van Robert Putman Bowling alone

Positieve blijvende en betekenisvolle relaties

Eenzaamheid is nog wat anders dan alleen zijn, Eenzaamheid wordt gekenmerkt door het ontbreken van positieve blijvende (trouwe) en betekenisvolle relaties. Deze relaties zouden juist kunnen bijdragen aan de sociale behoefte van liefde en veiligheid, aan het gevoel van erbij te horen en dat je iets bij te dragen hebt, en dat je sociale steun ondervindt.

Voor een ieder is de behoefte net iets anders. Eenzaamheid heeft dan ook verschillende kleuren.

Oorzaken voor het gevoel van eenzaamheid kan liggen in een mix van individualisme, van een buurt waar de deuren dicht zijn, in het overlijden van een partner. Ook gezondheidsproblemen dragen bij aan het gevoel dat je er alleen voor staat en soms alleen in je eigen gedachtewereld leeft zonder echte contacten.

Met verscheidene workshops werd gekeken hoe je je in kan leven in het leven van een eenzame en wat je kan doen.

Belangrijk is vooral het zien en je gekend weten. Dat er iemand is die nabij is en die geduld heeft.  Die niet over je heen alles wil oplossen, maar je een gevoel van volwaardigheid geeft.

In het panelgesprek kwam naar voren dat de kerk een vrijplaats mag zijn waar men zich gekend mag weten, zonder dat ze direct de oplossingen heeft. En dat de kerk bezig mag zijn met het vormen van een netwerk van welzijns- en gezondheidsorganisaties die naar elkaar kunnen verwijzen en elkaar kunnen helpen.

Gezamelijke boeteviering??

De Pastorale dag sloot af met een viering. Aan het eind werd verteld dat de politie in de buurt parkeerboetes had uitgedeeld. Ment mocht het melden, dan  kon men er mogelijk samen wat aan kunnen doen. “Een gezamenlijke boeteviering,”  fluisterden wij elkaar toe.

Eenzaamheid is ook één van de speerpunten van onze wijkgemeente. Tijdens de jaarlijkse visiedag van de kerkenraad in mei, zal dit speerpunt centraal staan.