Een persoonlijk bericht- Afgelopen zondag ben in contact geraakt met iemand, die corona heeft. Volgens de RIVM regels moet ik quarantaine houden en me laten testen. De test heb ik achter de rug en ik wacht nu op de uitslag. Ik voel me goed en heb geen klachten. Ik kijk dan ook niet bezorgd uit naar de uitslag.
Hoewel ik me anders ook wel gedeisd houd, is het gedwongen je isoleren wel meer vervelend. Ik was al bezig met het uitzoeken van liedjes en de voorbereiding van de dienst van de zondag. Maar dat gaat niet door. In goed overleg met de kerkenraad hebben we besloten om de dienst in de Hofkerk te laten vervallen en aan te schuiven bij de viering in de Vierhovenkerk.
Zondag staat een gedeelte uit Deuteronomium 4: 32-40 op het programma. In dit gedeelte wordt nog eens verteld hoe bijzonder het is dat God het volk Israël heeft uitgekozen, een volk dat in lijdt onder de slavernij. En hoe bijzonder het is dat God zijn ziel en zaligheid erin steekt om dit volk te bevrijden.
Het boek Deuteronomium betekent tweede wet. Het boek wordt vaak beschouwd als terugblik op het verhaal dat God gaat met zijn volk. Van de bevrijding uit Egypte tot de bevrijding uit de ballingschap, tot nu. Symbolisch staan we aan het eind van het boek met Mozes op de berg en kijken we uit naar het beloofde land. Daar staan we bevrijd, geleid door de woestijn aan de rand van een nieuw land. Om het in bezit te nemen. Het gemor en onze fouten achter te laten en verbonden met God in woord en daad laten zien wat leven uit bevrijding betekent.
Voor het kindermoment dacht ik aan 2 meiden die met elkaar rozijntjes deelden. Ze waren misschien wel wat oud voor zo’n doosje met rozijntjes. Maar dat delen van die rozijntjes hadden ze gedaan de eerste keer, dat ze elkaar zagen op school. Ze hadden daarna veel meegemaakt. De een was gepest, de ander ziek geweest, en ze hadden beide pijn, verlies en verdriet meegemaakt. Maar altijd waar ze BFF’s gebleven, Best Friends Forever en dat zouden ze blijven, met elkaar delend…
In de komende week staan we stil bij de dodenherdenking en bevrijdingsdag. We herdenken de vele Joden en Sinti die zijn weggevoerd en vermoord. We gedenken de hen, die hun leven hebben gegeven voor onze bevrijding. Op zo’n scharniermoment in onze geschiedenis, kijken we terug en kijken we vooruit en zeggen we: nooit meer.
De verbondenheid met God en Jezus leert ons om in woord en daad op te staan voor bevrijding:
voor mensen die onterecht beschuldigd zijn en wachten
voor mensen die gevlucht zijn en wachten
voor mensen die gevangen zitten om hun geloof of mening en wachten
voor mensen die niets hebben en wachten
Voor mensen die alleen staan en wachten
voor mensen die wachten
op iemand als jij en ik
In de dienst wilde ik het lied van Stef Bos Daarom zijn we vrij laten horen. Lees hier de Liedtekst Daarom zijn wij vrij
Als we zo mensen bevrijden dragen we vrucht en zijn we verbonden met de ware wijnstok.
Stroomt er door onze vezels diezelfde liefde en bloeien en groeien we.