Het gebouw:

De oorspronkelijke naam van de kerk is Sionskerk. Op 1 april 1959 werd de eerste paal geslagen. De kerk is op 3 september 1960 in gebruik genomen Het gebouw is een voorbeeld voor de wederopbouwarchitectuur. Dit blijkt uit het materiaalgebruik, zoals de betonnen omrandingen van de vensters. De architect Auke Komter heeft het ontworpen, hij behoorde tot de Groep32. Deze groep wilde het “nieuwe bouwen” combineren met een meer kunstzinnige architectuuropvatting.

Lichtinval:

De kerkzaal heeft grotendeels gesloten wanden. Met kleine vierkante raampjes en enkele glas-in-loodramen zijn lichteffecten bereikt. Verder krijgt de zaal daglicht uit een verticaal raam boven de entree, hoge ramen in de noordgevel en twee rijen ramen hoog boven.

Indeling:

In een apart bouwlichaam zijn een entree en garderobe en op de verdieping een kosterswoning opgenomen. De kerkzaal ligt iets verhoogd ten opzichte van dit gedeelte. Aan de kerkzaal ligt een toneel. Met behulp van een gordijn was de kerkzaal in tweeën te delen. De kerk bood plaats aan 400 mensen; de uitbreiding bood plaats aan 200 mensen. Op dit moment is er plaats voor 260 mensen. Uit het bijgebouw ontspruit de toren, die een typische hoekige vorm heeft. De luidklok is in een betonnen uitsparing geplaatst.

Symboliek:

Er zijn enkele decoratieve architectonische accenten met een symbolische betekenis aangebracht. In de westgevel zijn 33 kleine vierkante ramen in een decoratief patroon; het aantal verwijst naar de leeftijd die Jezus bereikte. In de zuidgevel zijn twee maal 12 kleine vierkante ramen, verwijzend naar het aantal apostelen. In de oostgevel bij de garderobe zijn 44 ronde raampjes aangebracht in de vorm van ingemetselde grèsbuizen; het aantal verwijst naar het aantal zweepslagen dat Jezus kreeg.