Ouderenviering
Zondag 16  februari
Bijbellezing: Exodus 2:1-10; gedeelten uit Handelingen 27
Voorganger: Caroline der Nederlanden

Het is geen roze wolk, als een vrouw van het volk Israël tijdens de gevangenschap in Egypte een zoon krijgt. Want Farao heeft verordend dat alle jongens moeten worden omgebracht. Welke toekomst heeft dit kind?

De moeder van Mozes verbergt het kind zo lang mogelijk. Als dat niet langer gaat, besmeert zij een mand met pek en legt het kind erin, en legt het mandje in het riet in de Nijl. Een klein, drijvend arkje blijkt het te zijn: het kind wordt uit het water getrokken en zal later zijn volk voorgaan uit gevangenschap (door de Rietzee!).

In de viering staan wij stil bij hoe het voor de moeder van Mozes, Jochebed, geweest moet zijn om de keuze te maken om Mozes in dat mandje te leggen, en opnieuw als zij hem niet langer kan voeden en zij hem moet afstaan aan de dochter van de farao. En we denken na over welke keuze wij in ons leven hebben moeten maken, zonder te weten hoe die keuze uit zal pakken. En misschien staan we nog wel voor ingrijpende keuzes, niet wetend hoe het verder zal gaan. Is ons geloof er dan een van vertrouwen, dat God zal redden? Hoe houden wij moed als redding uit lijkt te blijven?