In het opgaan van de zon en in haar dalen
gedenken wij hen.

In het spelen van de wind en de kilte van de winter
gedenken wij hen.

In het openspringen van de knoppen en in de wedergeboorte van de lente
gedenken wij hen.

In het azuur van de lucht en in de warmte van de zomer
gedenken wij hen.

In het ruisen van de bomen en in de schoonheid van de herfst
gedenken wij hen.

Wanneer wij vermoeid zijn en behoefte hebben aan sterkte
gedenken wij hen.

Wanneer wij verlaten zijn en ziek van hart
gedenken wij hen.

Wanneer wij vreugde voelen die we willen delen
gedenken wij hen.

Zolang wij leven,
zullen ook zij leven.

Want zij zijn nu een stuk van onszelf,
als wij hen gedenken.