De film “Thank you for the rain” die op de eerste dag van de stille week vertoond werd leverde veel vragen op. De Keniaanse boer Kisilu laat in de film zien hoe hij de gevolgen meemaakt van klimaatverandering. Naast droogte maakt hij extreme regenval mee, die zijn land en huis  en oogst verwoest en zijn huis vernielen. Met een ongekende spirit probeert hij gemeenschappen bewust te maken om samen te werken voor een betere landbouw. Op uitnodiging van de Noorse filmmaakster mag Kisilu spreken op de Klimaattop in Parijs.  Zijn aanvankelijke enthousiasme dat iedereen wil meewerken aan klimaatverandering verdwijnt als hij ziet dat klimaatverandering voor anderen een spel is, of dat de realiteit niet willen zien, die voor hem zo urgent is. Hij houdt een vurig pleidooi dat wij in het westen onze verantwoordelijkheid nemen om klimaat tegen te gaan.

De film leverde een levendige discussie op. Hoe hij hier  kunnen bijdragen aan klimaatverandering. Bijv. als kerk en als samenwerkende gemeenschap. Hoe kunnen wij de overdaad en tegengaan en overheid pushen om niet te wachten.

De geestkracht van Kisilu is een voorbeeld. Waar de akkers van Kisilu overstroomd worden door regen en leiders op de klimaattop niet meewerken, zo worden wij overstroomd door cynische dat het toch niet lukt. Kisilu geeft echter niet op. Hij plant nieuwe bomen en vruchten en inspireert en werkt samen met lokale gemeenschappen. Hij mag ons ook inspireren om zo samen te werken en onze verantwoordelijkheid te nemen voor onze broeders en zusters daar. Iets om niet te laten liggen, maar op door te gaan!

De film was door technische problemen verlaat, waarvoor onze excuses. De film is tegen betaling te zien https://thankyoufortherain.com/ of via NPO PLUS