We fell asleep in one world, and woke up in another.

Suddenly Disney is out of magic,
Paris is no longer romantic,
New York doesn’t stand up anymore,
the Chinese wall is no longer a fortress, and Mecca is empty.

Hugs & kisses suddenly become weapons, and not visiting parents & friends becomes an act of love.

Suddenly you realise that power, beauty & money are worthless, and can’t get you the oxygen you’re fighting for.

The world continues its life and it is beautiful. It only puts humans in cages. I think it’s sending us a message:

“You are not necessary. The air, earth, water and sky without you are fine. When you come back, remember that you are my guests. Not my masters.

We vielen in slaap in één wereld en werden wakker in een andere

Plotseling was Disney niet meer magisch
Parijs niet langer romantisch
New York stond niet meer op
en de Chinese muur is niet langer een fort  en Mekka is leeg.

Knuffels en kussen werden ineens wapens
en het niet bezoeken je ouders en vrienden werd een daad van liefde.

Plotseling besefte je dat macht, schoonheid en geld niets waard zijn, ze kunnen je niet de zuurstof geven waar je voor vecht.

Het leven op de wereld blijft doorgaan en is mooi. Het stopt alleen mensen in kooien. Ik denk dat het ons een boodschap stuurt:

“Jij bent niet noodzakelijk. De lucht,de aarde, de lucht zijn prima zonder jou. Wanneer je terugkomt, bedenk dan dt jullie mijn gasten zijn. Niet mijn meesters.”

Doorgestuurd door Bram en Anneke van der Spek