Nog geen reacties

Stenen, kiezels , zand en het het bier

Een professor stond voor de collegezaal. Er stonden allerlei dingen voor hem op z’n bureau. Toen het college begon pakte hij zonder iets te zeggen een grote, lege glazen pot en deed hem vol met grote keien. Toen de pot tot de rand gevuld was vroeg hij de studenten of de pot vol was. Ze zeiden: “Ja.” Vervolgens pakte de leraar een doos met kleine kiezelsteentjes en goot die uit in de pot. Hij schudde de pot een beetje heen en weer en de kiezelsteentjes rolden in de open plekjes tussen de grote keien. Toen vroeg hij zijn studenten opnieuw of de pot vol was. Ze beaamden het. Nu pakte de leraar een doos met zand en goot hem uit in de pot. En natuurlijk, het zand vulde alles verder op. En weer vroeg hij of de pot nu vol was. En weer zeiden de studenten: ” Ja, nu is de pot vol.” Daarop nam de Professor twee blikjes bier van de tafel en goot ze leeg in de pot. En het bier vulde de ruimte tussen de zandkorrels. De studenten lachten.

Toen het weer rustig was vroeg de Professor: “Welke grote waarheid laat dit experiment ons zien?” De moedigste uit de zaal antwoordde: “Het laat zien dat onze agenda nooit zo gevuld is als we denken en dat er, als we echt willen, nog altijd wel wat tijd is voor meer afspraken en meer activiteiten.” “Nee,” zei de professor, “daar gaat het niet om. De grote waarheid die in dit experiment schuilt, is de volgende: als je niet eerst de grote stenen in de pot doet, krijg je ze er achteraf nooit meer in.
Ik wil dat je beseft dat deze pot een metafoor is voor jouw leven. De keien zijn de belangrijke dingen: je familie, je partner, je kinderen, je geloof, je gezondheid – en andere dingen die, als al het andere in je leven verloren is en alleen zíj overblijven, je leven toch zullen vervullen.
 De kiezelstenen zijn de andere dingen die er toe doen. Zoals je werk, je huis, je auto.
 Het zand is al het andere. Als je eerst het zand in de pot doet, is er geen ruimte voor de kiezels en de grote stenen. Hetzelfde geldt voor je leven. Als je al je tijd en energie besteedt aan de kleine dingen, zul je geen tijd meer hebben voor de dingen die voor jou belangrijk zijn.”

Toen hij uitgesproken was, bleef het een poosje stil. Toen stak één van de studenten haar hand op en vroeg waar het bier voor stond. De professor glimlachte en zei: “ Ik ben blij dat je dit vraagt. Het laat zien dat –hoe vol je leven ook lijkt te zitten – er altijd ruimte is voor een paar biertjes met je partner, goede vrienden of collega’s!”