Stille week
De week voor Pasen wordt de stille week genoemd. In het horen van Bijbelverhalen, in zingen en bidden, gaan we mee met de weg die Jezus deze week gaat. Het is om stil van te worden. Zijn weg is een weg door storm en ontij. Hij ondervindt tegenstand, hij ondergaat tegenwerking. Het is ook een weg van overgave en vertrouwen. Dat God met hem zal zijn. Dat na de storm de zon zal doorbreken. Dat zijn weg door het duister gaat naar het licht.
Geloof in het leven
Bij het scheppingsverhaal in Genesis 1 horen aan het eind van iedere dag “het werd avond en het werd morgen”. Na de avond komt de morgen. De schepping beweegt zo naar het licht.
Het thema van de 40dagentijd is ’geloof in het leven’. Hoe donker de nacht ook is, de zon zal altijd weer opnieuw gaan schijnen. Zo heeft God het bedacht in het begin. En zo gaat het steeds weer.
Weerbericht
In de 40-dagentijd hebben we telkens een weerbericht gehad. Een weerman of weervrouw vertelde ons, aan de hand van het weer, over donker en licht in het leven van mensen. Hoe donker kan omkeren in licht, en regen in zonneschijn, en hoe de storm kan gaan liggen. In de bijbelverhalen die wij lazen, hoorden wij hoe het licht van de zon ondanks alles steeds weer doorbrak, hoe klein het lichtpuntje soms ook was. In ‘weerfoto’s’ aangereikt door gemeenteleden zien we dit allemaal uitgebeeld.
Door storm en ontij
De titel ‘door storm en ontij’ van deze stille week komt uit het 2e couplet van lied 345. In dit lied komen 3 stormen in Bijbelverhalen aan de orde, nl. de storm op het meer die door Jezus wordt gestild, storm bij Jona die hem doet omkeren naar zijn roeping, en de uittocht uit Egypte waarbij een krachtige oostenwind het water van de Schelfzee scheidt en een uitweg creeert voor het volk Israel, waarbij God als een beschermende wolk tussen het volk en de Egyptenaren komt te staan.
Mogen wij in alle beroering die de weg die Jezus gaat bij ons oproept, ook de stilte vinden, om hem, om God te ontmoeten.